Formula 1’de yolu yarıladık: Kırmızının tonu belirsiz

Formula 1 tarihi boyunca liderlik savaşlarında yer alan Kırmızılar için 2019 sezonu, tam anlamıyla kâbus gibi geçiyor. Geçtiğimiz sene yaz arasına girilirken pistin en hızlı takımı olan Ferrari, Alman pilot Sebastian Vettel’in psikolojik savaşı kaybetmesi ve teknik aksaklıkların yaşanması nedeniyle hem sürücüler hem de takımlar şampiyonluğunu elde edememişti.

Maranello taraftarları 2019 sezonuna ümitli başlıyordu. Zira yeni sezonda kurt pilot Kimi Raikkonen’in koltuğu, pistin genç yıldızı Charles Leclerc’in olacaktı. Raikkonen iyi bir pilottu ancak Ferrari’deki süresi artık dolmuştu. Leclerc genç, yetenekli ve yeni jenerasyonun yıldızı olarak öne çıkıyordu. Sebastian Vettel ise kış arasını çok iyi geçirdiğini, psikolojik olarak tamamen hazır olduğunu ve aracın denge kontrolünü maksimuma çıkardığını söylemişti. Kısacası; yeni sezon, Kırmızılar adına çok şey vadediyordu.

Ama kara bulutlar gecikmedi. Mercedes ilk iki sırayı domine ederken Ferrari podyuma çıkmakta zorlanıyordu. Kırmızılar için meyus bir hava iyiden iyiye hissediliyordu.

Aslında Leclerc’ın pist içi yeteneği büyüleyiciydi. Monakolu pilot, 80’leri hatırlatan agresif ataklarla rakiplerini geçebiliyordu. Ayrıca Kırmızı tulumu giydiği ilk sene, araçla bir bütün olmayı başarmıştı ama daha sonralarda aracın teknik sorunlar nedeniyle yetersiz kalması ve takım emirlerinin Vettel’e dönük olması, genç yıldız için işleri sarpa sarmıştı. Ancak Leclerc, taraftalar nezdinde Vettel’le eşit, hatta onun birkaç adım önünde bile kabul görmeye başlamıştı.

Yaz arasına doğru podyum bahtsızlığını yavaş yavaş üzerinden atan Leclerc, bir yandan da Red Bull’un genç yıldızı Max Verstappen’le efsanevi rekabetin tohumlarını atıyordu. Leclerc ile Verstappen, Avusturya’da başlayan ve Macaristan GP’sine kadar devam eden sert, rekabet dozajı yüksek ve en önemlisi de yetenek dolu bire bir çekişmeye girdi.

Ferrari’nin diğer koltuğunda yer alan Vettel, sezonun ilk yarısında dört kez dünya şampiyonu olan Vettel gibi değildi. 2019’un ilk yarısındaki Vettel; Red Bull’daki saf yeteneğinden, rekabetçi ruhundan ve tutkusundan, Kırmızılar’daki olgun davranışlarından, teknik uzmanlığından ve kazanma alışkanlığından yoksun birisiydi. Virajlarda zaman kazanmak için aracın ön tarafındaki ustalığını kaybetmiş gibiydi. Maranello’yu sıralama turlarında “hop oturtup hop kaldıran” hızından uzaktı.

Hamilton art arda zaferlere uzanırken Vettel podyum panolarını değiştirip ve agresif demeçler verip geçen sene kaybettiği psikolojik savaşa geçiyordu. Fakat pist içindeki teknik savaşı kazanamadığı takdirde psikolojinin etkisiz eleman hâline gelme ihtimali bulunuyor.

Ferrari için ilk 12 yarış kâbus gibi geçti. Monakolu genç prens Leclerc pistte yükselip padokta gölgede kalırken, Vettel pistte sıra kaybedip padokta yükseliyordu. Kırmızılar geriye kalan yarışlarda hasarı en aza indirmek istiyorsa takım emirlerinde daha kararlı olmalı, Vettel kariyerinin başlarındaki performansına dönmeli ve Leclerc, biraz daha şansla birlikte, aynen böyle devam etmeli…

Hazırlayan: Kuzey KILIÇ