Ali Eren Demirezen ile 12 raunt

Ali Eren Demirezen, Avrupa Şampiyonu olduğu WBO Federasyonu’nda 12. sırada bulunuyor. Aynı zamanda Boxrec verilerine göre dünya sıralamasında 33. sırada yer alıyor. Amatör kariyerinde Türkiye şampiyonluklarının yanında Rio Olimpiyatları tecrübesi bulunuyor. 11 maçta 10 nakavtla profesyonel kariyerine yenilgisiz olarak devam eden 29 yaşındaki Demirezen, 20 Temmuz’da Las Vegas, MGM Grand’de Nijeryalı Efe Ajagba karşısında kariyerinin en önemli maçına çıkacak.

Promotörüm Erol Ceylan aradı. ABD’den maç teklifi geldiğini, rakibimin Efe Ajagba olduğunu söyledi. Ben zaten kariyerimin başından beri rakip seçmediğimi söylüyordum. Böylesine ciddi bir teklif gelince de kabul ettim. Sadece bu maça daha farklı hazırlanmamız gerektiğinin altını çizdim.

Tabii ki her boksörün hayali Las Vegas’ta ringe çıkmaktır. Ben de burada olduğum için mutluyum ama ne hissediyorsun diye sorarsan hiçbir şey hissetmiyorum. Türkiye’de ya da Almanya’da ringe çıkmaktan farkı yok benim için.

İlk söyleyeceğim şey sıcaklık farkı olur. Dışarıda 42 derece havada dolaşırken otele döndüğümüzde sıcaklık birden 22 dereceye düşünce hasta olmamak için kendimizi korumak oldukça zorlaşıyor. Bu nedenle yanımda sürekli uzun kollu bir şeyler bulunduruyorum.

Ajagba’nın düz bir boksör olduğunu düşünüyorum. Türkiye’de Cristian Hammer ve Nikola Milacic ile birlikte sparring” yaptık. Milacic’in boyu Ajagba gibi uzun. Bence Ajagba’dan daha iyi boks bilgisi var. Hammer zaten dayanıklılığıyla ün yapmış bir isim. Boks antrenmanlarımızı Fenerbahçe’den Tuncay Varol hocayla yaptık. Bursa’da kondisyoner Mutlu Akın’la çalıştım. 120 kilodan 112 kiloya düştüm. Kondisyon antrenmanlarımız sırasında dev ekrandan birçok Efe Ajagba maçı izledim. Rakibimin zaaflarına hâkimim.

Maçın ciddiyetinin farkındayım. Favori olarak Ajagba’nın gösterilmesi benim için avantaj olacak. Bütün baskıyı o hissedecek. Ben daha rahatım. Yoka’yı aparkatımla durdurmuştum. Bu maçta da her ne kadar 10 raunt için hazırlansak da fırsatı yakaladığımda işi erkenden bitirmeye çalışacağım. ABD’de, deplasmanda sonucu puana bırakırsam işimin zor olduğunun farkındayım.

Kesinlikle fiziğe bakıp yanıldılar. Joshua da yanıldı. İngiltere’de Joshua ile ringe çıktığımda özellikle direktlerinin çok iyi olduğunu görmüştüm. Ruiz de fizik olarak biraz şişmanca ama çok hızlı bir boksör. Joshua’nın yumruk aldıktan sonra dağılabileceğini biliyordu. Şansını iyi kullandı.

Buna ek olarak Joshua, ABD’ye adapte olmakta zorlanmış olabilir. Ben de buraya geldikten üç dört gün sonra kendime geldim. Uyku düzenine alışmak başlı başına bir sorun. Bir de Las Vegas’ta, galiba özellikle kumar sektörünün yoğun olması nedeniyle, klimalardan oksijen veriliyor. Burada böyle bir efsane dolaşıyor. Doğru olabilir çünkü her sabah altıda kendimi uyanmış buluyorum. Şaka bir yana vücudun adaptasyonu hiç kolay olmuyor. Antrenmanlarımızı düzenli şekilde yapıyoruz ama gün içinde yaşadığımız baş ağrıları olabiliyor.

Türkiye’de profesyonel boks hâlâ çok iyi bilinmiyor. Biz boksörlerin nelere katlandığını çok az kişi biliyor. On ikinci maçıma çıkıyorum ve ilk kez hatırı sayılır miktarda para kazanacağım diyebilirim. İnsanlar, biz profesyonel olunca para kazanıyoruz sanıyor ama durum böyle değil. Çok sabretmek gerekiyor. Bu sabrın sonu her zaman selamet olmuyor ama çok şükür biz istediğimiz seviyede bir maça çıkmayı başardık. Eğer her şey yolunda giderse belki bu maçtan sonra Wilder ile ringe çıkarım. Kim bilir…

Genç ağır sıklet zaten neredeyse yok. Olanlar da biraz çabuk Ben oldum!” diyorlar. Diğerleri bir çalışıyorsa bizim on çalışmamız gerekiyor. Türkiye’de boksun zorunluluğu bu.

Wallisch benimle sparring’e bile çıkmıyor. İnsanları anlamak mümkün değil. Hem Wallisch hem de Izu, benim yerime yaptıkları maçlarda nakavt oldular. Ben şimdi Efe Ajagba ile ringe çıkıyorum. Sanırım ok fazla bir şey söylememe gerek yok.

İlk olarak Ağrı’da Resul Çiftçi hocayla boks yapmıştık. Babam emekli olunca Balıkesir’e geldik. Balıkesir’de uzun süre boks salonu aradım ama istediğim gibi bir imkân yoktu. Ben müsabık sporcu olmak istiyordum. Judo’ya başladım. Judo’da gençlerde Türkiye dereceleri elde edip, Milli Takım’a kadar yükseldim. Sonrasında boksa daha yakın olduğu için kick boks yaptım. Yine Türkiye’de şampiyonluk kazandım. Bu süre zarfında hep boks yapmak istiyordum. Bazen insanın kaderinde olması gerekiyor. Ağrı’da boks antrenörüm olan Resul Hoca Balıkesir’e taşınmış. Bu tesadüfü hemen değerlendirdim. Boksa geri döndüm. Sonrasında Türkiye şampiyonlukları, Milli Takım, Olimpiyatlar derken şimdi de profesyonel boksta emin adımlarla ilerliyoruz.

Lakabım Ice Man (Buz Adam)”. Dışarıdan soğuk duruyormuşum ama tanıyanlar Pek öyle değilsin.” diyorlar.

Boksun dışında çok sosyal bir hayatım var. Balıkesir’de imkânlarımız çok. Bu imkânları iyi değerlendirdiğimi düşünüyorum. At biniyorum. Dalış yapıyorum. Tek yıldız dalgıç belgem var. Ayvalık’ta 18 metreye kadar dalıyoruz.