Yeni telefon, peki bu kim?

23 Haziran 2011 günü, Iman Shumpert NBA Draftı’nda seçilmişti. Bu, tüm hayatı boyunca hayalini kurduğu, onun için özel bir geceydi. Ancak zamanın NBA başkanı David Stern, New York Knicks’in onu 17. sıradan seçtiğini anons ettiğinde sevinçten çılgına dönen sadece Shumpert değildi. Ailesi ve arkadaşları vardı. Arkadaşlarının arkadaşları, ailesinin arkadaşları vardı. Aynı zamanda binlerce Twitter takipçisi de... Bazıları Shumpert’ın tanıdığı kişilerdi. Büyük bir kısmıyla ise hiç tanışmamıştı.

“Herkes arayıp mesaj atıyordu.” diyerek hatırlıyor o günü Shumpert. “Telefonum bir anda kapandı. Kullanamaz hale gelmiştim”.

Shumpert’a ulaşmaya çalışan ancak başaramayanların arasında onu draft eden takım da vardı. Knicks, ona “Aramıza hoş geldin!” demek istemişti. Aynı zamanda ertesi sabah antrenman tesislerini ziyaret etmesini söylemeleri de gerekiyordu. Ancak Shumpert’ın telefonu düzelmedi. Knicks, Shumpert’ın menajeriyle iletişime geçmek zorunda kalmıştı. Menajeri, organizasyonun mesajını oyuncusuna iletmişti, yanında bir de yeni cep telefonuyla birlikte. Bu telefon aynı zamanda yeni bir cep numarasıyla gelmişti, 917 New York alan kodlu bir numara.

Shumpert’a “Bunu kimseye verme” dediler. “Bu senin NBA numaran.”

Bu telefon numarası, geçtiğimiz aralık ayında Brooklyn Nets tarafından serbest bırakılan Shumpert’ın dokuz yıllık NBA kariyeri boyunca yanında taşıdığı birkaç şeyden biriydi.

“Bu benim iş numaram” diyor Shumpert. “NBA’de oynuyor ya da çalışıyorsanız, bu numarayı bilirsiniz. Çalışmıyorsanız bilmezsiniz.”

Bu telefon numarası sezon içinde yapılan takasları ve ülkenin bir ucundan diğerine yapılan yolculukları atlattı. Ve muhtemelen daha da önemlisi, draft gecesindeki keşmekeşin ortasında Shumpert’a olayın içinde kalma şansını verdi.

“Diğer telefon numaram öğrenildiğinde onu değiştiriyorum.” diye ekliyor Shumpert.

Çoğu Amerikalı, hayatını bir telefon numarasıyla geçirir. Bu numarayı orta okul ya da lisede alırlar, üniversite döneminde korurlar ve iş hayatına atılırken numarayı da beraberlerinde götürürler. Numarayı patronlarını aramak için kullanırlar. Annelerini aramak için kullanırlar. Numara asla değişmez. Herkes o kişiye nasıl ulaşacağını bilir.

NBA oyuncuları çoğu Amerikalıya benzemiyor ve bunun tek sebebi uzun boylu ve gösterişli olmaları değil.

“Sokakta yürüdüğünüzü ve gördüğünüz her insanın sizden bir şeyler istediğini bildiğinizi hayal edin!” diyor bir Ulusal Basketbol Oyuncuları Birliği (NBPA) yöneticisi. Bir selfie, röportaj, para, yeğeni için bir video... Peki bir NBA oyuncusuyla iletişim sağlamak için onun kişisel telefon numarasını arayıp bulmaktan daha iyi bir yol var mıdır?

Bu durumun farkında olan oyuncular, son yıllarda ülkenin büyük bir kısmının duymadığı yeni bir yol buldu.

Atlanta Hawks’ın All-Star oyun kurucusu Trae Young, “İnsanlar sizin numaranızı buluyor ve aramaya başlıyorlar.” diyor ve oyuncuların numaralarının röportajlar sonrası ya da arkadaşlar yoluyla yayıldığını ekliyor. “Bu yüzden ben numaramı sürekli değiştiriyorum.”

Young, telefon numarasını yaklaşık 5-6 ayda bir değiştirdiğini tahmin ediyor. Indiana Pacers pivotu Myles Turner ise numarasını “oldukça sık” değiştirdiğini söylüyor ve bu, ona göre kendisini az değiştirenler sınıfına sokuyor. Veteran oyuncu Taj Gibson, “Bazı oyuncular, mesela Paul George, numaralarını her hafta değiştiriyorlar.” diyor. Kendisinin, telefon numaralarını sürekli değiştiren bir sürü takım arkadaşı olmuş. Gibson, Chicago Bulls soyunma odasında otururken takım arkadaşlarının, “Dostum, Derrick (Rose) yine telefon numarasını değiştirmiş!” diyerek bağırdığı bir anısını anımsıyor.

Telefon numarası değiştirmek, bir oyuncunun özel yaşamını korumasına yardımcı olabilir. Ancak bu durum bazı yeni problemler de doğurabilir. Örneğin birkaç sene önce, Kings forveti Harrison Barnes, NBA’e girdiğinden beri kullandığı telefon numarasını ilk kez değiştirmeye karar vermiş. Neden diye sorulduğunda, “Yaşınız ilerledikçe, bazı insanlar sizinle beraber kalıyor. Bazıları ise kalmıyor.” diye cevap veriyor. Barnes, numarasını değiştirdikten kısa bir süre sonra bir arkadaşına rastlamış. Arkadaşı ona aralarında geçen bir mesajlaşmadan bahsediyor, bir ayakkabı modeli hakkında bir konuşma.

Barnes arkadaşına, “Bana hiç mesaj gelmedi.” dediğini anımsıyor. İkili, ancak sonradan Barnes’ın arkadaşının bir yabancıyla konuştuğunu fark ediyor, Barnes’ın eski numarasının şimdiki sahibi.

Bu tarz hikayeler, Houston Rockets forveti PJ Tucker’ın sürekli numara değiştirenlerle başa çıkmak için bir kural edinmesine sebep olmuş. “Onlara direk olarak mesaj atmam” diyor Tucker. “Sadece ararım. Numaranın hâlâ aynı kişide olduğuna emin olmanız gerekir”.

Bazı oyuncular; bir numara değişikliğini ailelerine, arkadaşlarına, takım arkadaşlarına ve patronlarına bildirmek konusunda iyiler. Golden State Warriors koçu Steve Kerr, yaz dönemi boyunca oyunculardan sık sık numara değişimini bildiren mesajlar aldığını söylüyor. Young ise kişi listesini sürekli yanında bulundurabilmek için eski ve bağlantısız bir telefona sahip.

Bununla birlikte, birçok NBA oyuncusu onlara ulaşması gerekenlerin bir şekilde yolunu bulacağı varsayımı altında hareket etmeyi tercih ediyor. Örneğin Tucker, Milwaukee Bucks guard’ı Eric Bledsoe için telefonunda altı farklı numara kaydı olduğunu söylüyor. “Hangisinin doğru numara olduğunu hiçbir zaman hatırlayamıyorum.” Bu tarz durumlara karşılık, bir Batı Konferansı takımı ise takım yönetimini numara değişikliği konusunda bilgilendirmeyen oyuncuların cezalandırılacağını bildiren bir kuralı yürürlüğe koymuş.

Bazı oyuncular atalarının ayak izinden gitmeyi tercih ediyor. 2011’de draft edildiğinden beri beş farklı takımın formasını giyen Enes Kanter, veteran oyuncuların zaman zaman ayrı bir telefonu talimatlarla birlikte genç takım arkadaşlarına teslim ettiğini söylüyor. “Bir çaylak oyuncuya telefonu evlerinde tutmalarını, eşlerine ya da kız arkadaşlarına göstermemelerini ve bir sonraki deplasman maçına getirmelerini söylüyorlar.” diyor Kanter.

Bazı oyuncular ise istenmeyen aramalarda arayan kişiyi kandırmanın onlara daha çok zaman kazandıracağını umuyor. Myles Turner, bazen tanımadığı bir numaranın aradığını ekranda gördüğü anda telefonu Pacers’ın masaj terapisti Andrei Mikhailiu’ya uzatıyor. “Onun Rus aksanını duyuyorlar ve ‘Bu muhtemelen Myles Turner değil’ diye düşünüyorlar.” diyor genç pivot. Myles bazen ise bir FaceTime araması geldiğinde takımın video koordinatörlerinden birine üstündeki Pacers tişörtünü çıkarmasını ve aramayı cevaplamasını rica ediyor.

Turner, “Benim kim olduğum hakkında hiçbir fikirleri yokmuş gibi davranıyorlar.” diyor. “Bu yöntem, telefon numaramı değiştirmek zorunda kalmaktan çok daha kolay.”