“Biz zaten acımasızız!”

“Basının acımasızca eleştirmesi bize pek koymaz. Biz zaten birbirimize karşı basından daha acımasız olabiliyoruz. Mesela biri iyi bir derece yapıyor, ardından sakatlık ya da başka bir sorun yüzünden kötü bir yarış çıkarıyor. ‘E, tek yarışlık mıydın yani?’ diye soruyoruz!”

Dünya Salon Atletizm Şampiyonası’nda 3000 metre koşmaya hazırlanan Türkiye ve Balkan şampiyonu Dudu Karakaya, tam gazetecilerin bayılacağı tipte bir sporcu. Manşeti röportajın daha ilk dakikasında veriyor. Böyle olunca, söyleşimizin geri kalanı da gayet rahat ve dobra bir tonda ilerliyor. Bir ayağındaki çivilisinin ve çorabının çıkmasına aldırmadan Türkiye şampiyonu olduğu yarışı hatırlatıp, “Ben olsam diğer çivilimi de çıkarırdım” diyorum bilmiş bilmiş. Aynı şey onun da aklından geçmiş: “Ama bir bacak zaten gitti, bari diğeri gitmesin diye düşündüm. Federasyon yetkilileri ‘Burada iyi koşarsanız, Balkan Şampiyonası’na da gidersiniz’ demişler. Bu yüzden de devam ettim.”

Dudu’yu, Ataköy’deki salonun tam anlamıyla ‘buz tuttuğu’ o şampiyonada yarışı bitirmeye iten bir diğer sebep de, yalnızca dört aydır birlikte çalıştığı 5000 metre eski Türkiye rekortmeni ve Olimpiyat altıncısı antrenörü Ebru Kavaklıoğlu’nun telkinleri olmuş: “Antrenörümün beni görmesi lazım ki, antrenman metodlarımız işe yarıyor mu bilelim. Zaten Dünya Şampiyonası’na biraz da bu yüzden katılıyoruz. Salondaki ilk derecem Türkiye Şampiyonası’ndaki 9:39.93’tü. Balkan’da 9:22.20 koştum. O akşam apar topar Ankara’ya gidip pasaportumun süresini uzattık, ertesi gün de Rusya’ya geçtik. Üç gün sonra 9:09.82’ye çektim derecemi.”

Mantı sevmeyen ‘mantıcı’!
Salon dereceleri kısa sürede böyle sıçrama gösteren Dudu, antrenörüyle birlikte hedef yükseltip İstanbul’da final koşabilir miyiz diye düşünmeye başlamış: “Gerçi İstanbul’da dünya rekortmeni Meseret Defar ile yarışacağım, ama bakalım. Sonuçta o da antrenman yapıyor, ben de antrenman yapıyorum.”

1985 Kayseri doğumlu olan ve 13 yaşında atletizme başladığında fazla kiloları nedeniyle öğretmeni (ve şu anki TAF Mesafeler Koordinatörü) Süleyman Altınoluk tarafından ‘mantıcı’ diye çağrılan Milli atlete, (ki mantıyı da hiç sevmezmiş), Dünya Şampiyonası’ndan sonraki hedeflerini soruyorum: “Olimpiyat için 5000 metre barajını geçmek istiyoruz. Bunu başarırsak, 1500’ü de zorlayacağız.”

Kariyer hedeflerine ulaşabilmesi için koşusunun hangi noktalarını geliştirmesi gerektiğini de merak ediyorum: “İlk 1000 metrede daha açılamamış oluyorum. 1000-2000 arası iyiyim. Son 800’de ise hâlâ zorlanıyorum. Zaten şu anda onu düzeltmeye çalışıyoruz. Düzelteceğiz de... Antrenörümle tam birbirimizi bulduğumuzu düşünüyorum. Zaten kısa sürede hedeflerimin böyle hızlı artmasının sebebi de bu.”

“Antrenmanlar haricinde çıkıp arkadaşlarımızla bovling oynamaya gitmek gibi bir lüksümüz hiç olamıyor” diyen Dudu, bulabildiği kısıtlı boş zamanlarında, erkek arkadaşının hazırladığı eski filmlerle ve Türk fimleriyle dolu arşivi eritmeye çalışıyormuş. Dudu’nun rahat kişiliğinin de etkisiyle iki arkadaşın sohbeti tonunda yürüyen röportajımın sonunda, starttan hemen önce neler düşündüğünü soruyorum: “Hatırlamam ki. Ben 150’nci metrede falan yarışa girmiş olurum. Bırak startı, 150’nci metreden öncesini bile hatırlamam.”

Polat için gerçekçi hedef final
Geçen yıl Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığına geçen Polat Kemboi Arıkan, hazırlıklarını doğum yeri olan Kenya’da sürdürüp 7 Mart’ta İstanbul’a gelecek. Menajeri Önder Özbilen’in söylediğine göre, 1990 doğumlu sporcu, teknik ekibinin hedefi olan finalle yetinmemenin hayalini kuruyormuş. Normalde vatandaşlık değiştirdikten sonra iki yıl beklemesi gereken, ama IAAF’ten alınan özel izin sayesinde şampiyonaya katılmak için gün sayan Polat, geçen ayki 7:42.49’una benzer bir derece koşarsa, artık bu derecesi Türkiye rekoru olarak geçerlilik kazanmış olacak.

“Zaten Polat daha birçok Türkiye rekoru kıracak. Evet, İstanbul için madalya hayali kurmuyor değil, ama daha sadece altı aydır antrenman yaptığını unutmamak lazım” diyor Önder Özbilen. “Biliyorsunuz Elvan yedi yılda başarılı oldu. Ben Elvan’ı 15 yaşında bulmuştum. O dönem yurt dışında yaşamaya gittik. Bazı şeyleri eksik yaptık. Polat da şimdilik ağırlıklı olarak yurt dışı kamplarında, ama yaz sezonundan itibaren Türkiye’de daha çok zaman geçirecek. Beraber tatil de yapacağız. Olimpiyat sonrası Türkçe konuşur hale gelecek.”

Ertan Hatipoğlu: Tempo, işleri değiştirirHer zamanki gibi, sözü Türkiye’nin önde gelen atletizm antrenörlerinden Ertan Hatipoğlu’na bırakarak nokta koyalım:

3000 metre kadınlarda Meseret Defar beşinci kez şampiyon olmak isteyecek. Hem çok tecrübeli, hem de sezonun en iyi derecesi onda. Nasıl koşacağını iyi biliyor. Yüzde 99 şampiyon. Ben madalyayı ona vermiş gibiyim. Ama Etiyopyalı Gelete Burka, 1500’cü olduğu için daha sür’atli. Son metrelerde belki altın konusunda sürpriz yapabilir. Faslı Mariem Alaoui Selsouli’ye de şans veriyorum. Şu ana kadar hep madalya kazanıyordu, ama burada altın önemli. Bu sezon sadece bir kez koştu: 8:36.87. Ama belki kuyunun dibi daha derindir. Bir de Hellen Onsando Obiri var. Bu dört kişi altın mücadelesi verecek.

Defar, bu tecrübesiyle hata yapacak gibi görünmüyor. Ama olur da tempoyu fazla düşük tutarsa, özellikle Burka’ya müsaade etmiş olur. Defar’ın en azından 1500’den sonra tempoyu forse etmesi lazım. Kibet ve Obiri şampiyon ruhlu ve kendilerini ispat etmiş isimler değiller. Bir de Britanyalı Clitheroe var, ama onun ancak Avrupa Şampiyonası’nda şansı olur. Afrikalılarla baş edemez. Hele tempo yavaş olmazsa... Ki ben temponun fazla yavaş olacağını sanmıyorum. 8:40.00 civarıyla şampiyon olunur.

Dudu’ya gelince; o buradaki atletlerden çok uzak. En iyi derecesini geliştirmeye çalışacaktır. Dudu seçmelerde 9 dakikanın hemen başını koşarsa, final görür. Ama tabii seçmeler sabah erken saatte olacak. Bu bir sıkıntı. Ayrıca Dudu’nun koşacağı seride kimlerin yer alacağı da önemli. Bence Dudu’nun finale çıkamama ihtimali, çıkma ihtimalinden biraz daha yüksek.

“Erkeklerde altı aday”Kenyalı Augustine Kiprono Choge ve Edwin Cheruiyot Soi, bu seneki en iyi iki derecenin sahibi. Ama ben Etiyopyalıların, yani Gebremeskel ile Alamirew’in burada sürpriz yapacağını düşünüyorum. Etiyopya yeni bir sayfa açmış. Kadınlarda Defar var ama onun haricinde eski yıldızlarından kimseyi buraya getirmemişler. Erkekler 800 metre ve 3000 metrelerde toplam üç altın alabilirler. Bu da onlar için büyük başarı olur. Yine de kağıt üzerinde favori, Kenyalılar. Kenyalılar 1-3 yapabilir, Etiyopyalılar da 1-3 yapabilir. Kesin olan, Etiyopyalılar mutlaka araya kafayı sokacaktır.

Bunların dışında Mohamed Farah sürpriz yapabilir. Şu aralar biraz formsuz, ama Farah her zaman Farah’tır. ABD’liler de güzel takım kurmuşlar. Mesela Lagat, tempo biraz yavaş olursa çok can yakar. Gerçi Kenya ve Etiyopya’nın yavaş tempoya izin vereceğini sanmıyorum. Tempo yüksek olursa, bu sefer Avustralyalı Craig Mottram’ın da ilk üçü zorlama ihtimali belirecek. Azerbaycan’dan Hayle İbrahimov’un da ilk altıyı zorlayacağını düşünürsek, en çekişmeli branşın bu olacağını söyleyebiliriz. Bak, en çekişmeli branş adayı erkekler gülle atma gibiydi başta, ama tüm listeler belli olunca işler değişti.

Polat ile ilgili de aslında söyleyecek çok şey yok. Bence o daha çok 5000’e yakın bir atlet. Sür’at nitelikleri 3000 metreye pek uygun değil. Zaten, buradaki yarışta ilk üç tur çok yavaş geçilecektir.