Ligin sürprizi Karabük

Bir önceki sezon Bank Asya 1. Lig’de gösterdikleri müthiş performansla haftalar öncesinden Süper Lig’e çıkmayı garantilediler. Sezon başlarken başka takımlara şans veriliyor, onlarınsa küme düşmemeye oynaması bekleniyordu. Ne de olsa çok fazla şöhretli oyuncuları yoktu ancak başlarında ligin en tecrübeli teknik adamlarından Yücel İldiz vardı. Haftalar ilerledikçe, oynadıkları hücum futboluyla “Bank Asya 1.Lig’in Barcelona’sı” şeklinde anılmaya başladılar. Maçları oldukça gollü geçiyordu ve içeride dışarıda zorlanmadan kazanıyorlardı. Kimsenin böylesine bir başarı beklemediği bu sürpriz takım, Süper Lig’e de hemen hemen aynı şartlar altında başladı. Yine şöhretleri yoktu ve yine düşmemeye oynayacaklardı. Ancak Yücel İldiz ve öğrencileri, eşine az rastlanır bir disiplin, öz güven ve mücadele örneği sergileyerek lige yeni çıkmış bir takım için sezonu çok iyi bir noktada bitirdiler.

Öncelikle, kendileriyle beraber Süper Lig’e çıkan Bucaspor ve Konyaspor’un aksine, takımı Süper Lig’e çıkaran teknik direktör Yücel İldiz’le devam kararı alınarak sezona başlandı. İldiz’le devam edilmesindeki doğru, bir başka doğruyu da beraberinde getirdi. O da takım iskeletinin korunmasıydı. Takımın Süper Lig’e çıkmasında büyük payı olan Emmanuel Emenike, Yasin Avcı, Hakan Söyler, Birol Hikmet, Şenol Akın, Engin Aktürk, Bülent Bal ve Muhammet Özdin gibi oyuncular kadroda tutularak, kaleye Hırvat Vjekoslav Tomic; savunmaya Anthony Seric, Armand Deumi ve Kerim Zengin; orta sahaya Hakan Özmert, Tozo ve Florin Cernat; forvete de İlhan Parlak’la Emil Angelov gibi tecrübeli oyuncular transfer edilerek takım güçlendirildi. Bank Asya 1. Lig gibi mücadele dozunun yüksek olduğu bir ligde başarı yakalamış teknik direktör ve iskelet kadronun korunması, takımın uyum sürecini en aza indiren etken oldu. Lig başlarken teknik direktörlerini ve kadrolarını baştan aşağıya değiştiren Bucaspor ile Konyaspor sezon sonunda küme düşerlerken, Kardemir Karabükspor’un ortaya koyduğu başarılı performans, uygulamadaki başarıyı gözler önüne seren ayrıntıydı.

Özellikle kendi sahasında oynadığı maçlarda iyi sonuçlar alan Kardemir Karabükspor, sekizinci haftanın sonunda puan tablosunda beşinci sıraya yerleşti. Ligde tutunabilmek için gerekli özgüveni kazanan futbolcular, sonraki maçlarda da belli bir istikrarı tutturarak ilk yarıyı altıncı sırada bitirmeyi başardılar. Karabükspor’un ilk yarıda en çok dikkat çeken maçları ise sahalarında 2-1 kazandıkları Galatasaray maçı ve deplasmanda oynadıkları 2-2’lik Bursaspor maçıyla 2-1 kaybettikleri Fenerbahçe maçı oldu. Bu karşılaşmalarda oldukça etkili performanslar ortaya koyan Karabükspor, hem devre arasına moralli giriyor, hem de Emenike’nin iyiden iyiye dikkat çekmesiyle birlikte başına hiç de ummadığı bir iş almış oluyordu.

İkinci yarıya yine iddialı hazırlanan Kardemir Karabükspor, devre arasında kadrosunu Aydın Karabulut, Bülent Kocabey, Muhammet Hanifi Yoldaş, Merter Yüce, Dyego Coelho ve Hocine Ragued ile takviye etti. İkinci yarının ilk dört haftasında galibiyet alamayan Karabükspor, altıncı sırada olmasına rağmen alt sıralardaki takımlarla arasındaki puan farkı az olunca, on birinci sıraya kadar geriledi. Ligin 23. haftasında Gençlerbirliği deplasmanında son dakika golüyle alınan 3-2’lik galibiyetin ardından tekrar çıkışa geçen kırmızı-mavililer, sonraki maçlarda istikrarlı bir performans ortaya koyarak sezonu dokuzuncu sırada bitirdiler.

Karabükspor’da sezon boyunca öne çıkan isim şüphesiz ki takımın Nijeryalı golcüsü Emmanuel Emenike oldu. Özellikle ikinci yarıda sakatlığından dolayı uzun bir süre forma giyemeyen Emenike, oynadığı 23 maçta 14 gol ve 4 asist üreterek büyük kulüplerin de dikkatini çekti. Karabükspor formasıyla gösterdiği performans sayesinde kariyerinde ilk kez Nijerya Milli Takımı’na da seçilen Emenike, yaşıyla ilgili yapılan polemiklerden ve transferindeki belirsizliklerden ötürü ligin ikinci yarısında devamlılık gösteremeyerek beklenen faydayı sağlayamadı. Emenike konusunda yaşanan sorunlardan hareketle, Karabükspor yönetiminin kriz yönetimi konsunda sınıfta kaldığını söylemek mümkün. Takımda Emenike dışında Florin Cernat, Vjekoslav Tomic, Birol Hikmet, İlhan Parlak ve Kerim Zengin gibi oyuncular da sezon boyunca dikkat çeken oyuncular oldular.

Karabükspor’un başarısındaki en büyük etkenlerden birisi de Yücel İldiz’in yakaladığı çizgi oldu. Yıllardır alt liglerde oldukça başarılı sezonlar yaşamış, sadece 2001-2002 sezonunda yine Süper Lig’e çıkardığı Malatyaspor’la birkaç haftalık bir Süper Lig tecrübesi yaşamış, tecrübeli bir teknik direktör Yücel İldiz. 2004-2005 sezonunda 2. Lig B Kategorisi’nde 17. sıradayken devraldığı Orduspor’la üst üste 17 galibiyet alarak rekor kırmış ve takımı Lig A’ya çıkarmış bir isim. Tüm bunları göz önüne getirince, kendisinin Karabükspor’la geç de olsa hak ettiği yeri bulmuş bir teknik adam olduğunu söyleyebiliriz. Yücel İldiz’in sahadaki futbolcu kadrosuna yaptığı en büyük etki, onları bir takım haline getirmek oldu. “Karabükspor, Emenike olmadan çok zorlanır” tezini çürüten Yücel İldiz, Nijeryalı oyuncunun olmadığı maçlarda da aldığı başarılı sonuçlar ve takıma oynattığı pas futboluyla ligin en çok parlayan teknik direktörlerinden birisi oldu.

Kardemir Karabükspor’un dikkat çeken bir diğer özelliği de büyük takımlara karşı çok fazla başarılı olamamalarıydı. Kırmızı mavililer, ligi şampiyon bitiren Fenerbahçe’den ve lig ikincisi Trabzonspor’dan sıfır, Beşiktaş’tan bir, Galatasaray’dan ise dört puan alabildi. Galatasaray’ın ligde hemen hemen her takıma böyle puanlar verdiğini göz önüne alırsak, Karabükspor’un büyükler karşısında yeterince direnç gösteremediğini söyleyebiliriz. Hatta biraz daha geniş bir pencereden bakarsak, Karabükspor’un ligi kendi önünde bitiren sekiz takımdan sadece 11 puan alabilmiş olduğunu görürüz, ki bu da Mavi Ateş’in bulunduğu noktanın aslında ne kadar iyi bir yer olduğunu bizlere gösterir.