Doğu ne alemde

Charlotte Bobcats: Yazın Ender Saraç diyetiyle fazla kilolarından kurtulan Kendrick Perkins, Boris Diaw ve DeSagana Diop'a ilham kaynağı olamamış gibi. İkili sezona yine oldukça şişman, formsuz ve yavaş giriyorlar, bu noktada lokavtı Bordeaux'da geçiren Diaw'ın takıma getireceği artı bir şişe şaraptan fazlası olmayacak. Lokavt görüşmeleri süresince bize Jordan Rules'ta yazan her şeyin gerçek olduğunu gösteren Michael Jordan dışında heyecan verici bir şey sunmuyorlar. Kemba Walker'ın NBA guardlarıyla imtihanı, Amerikalı spikerlerin Bismack Biyombo'nun adıyla imtihanı kadar ilgi çekici olacak. 2012 NBA Draft'ının derinliği bu yıl Charlotte esnafının öğleden sonra sohbetlerine damga vuracak.

Cleveland Cavaliers: Yoğun fikstür ve bezdirici arka arkaya maç temposunda sürpriz sonuçlar almaları olası ama post-LeBron döneminin sancılarından kurtulmuş değiller. 2011 NBA Draft'ının bir numarası Kyrie Irving ve dört numarası Tristan Thompson'ın gelişimi kilit. İstatistik kağıdını sağlı sollu doldurmasını beklediğimiz Omri Casspi'nin masaya neler getireceği önemli olacak. Hâlâ "rebuilding" sürecindeler ve hatalarıyla, sevaplarıyla önümüzdeki altı yılda yaptıkları her hatayı buna bağlayacaklar. Ve yine milyonların kalbi Dan Gilbert'ın Twitter hesabında atacak.

Washington Wizards: Bu yıl da ligin en düşük zekalı fakat en heyecan verici takımlarından biri olmayı sürdürecekler. Bu üç özelliği, basketbol topunun yürürlükten kalktığı lokavt görüşmelerindeki tezcanlılığıyla bile göstermeyi unutmayan Javale McGee yine takımın en fazla dalga geçilen ikinci oyuncusu olacak. Nefis bir çaylak sezonu geçiren John Wall'un omuzlarında yükselmeyi sürdürecekler. 20 galibiyet civarlarında gezinecek olsalar da, yükselmek güzeldir.

Toronto Raptors: Bryan Colangelo'nun "tek yönlülük" felsefe akımıyla oluşturulan Raptors, yine savunmada elini kolunu nereye koyacağını bulamayan damat adayından örnekler sergileyecek. Gençler, skorerler, hızlılar ama bu aldıkları galibiyet sayısının 25 olacağı anlamına bile gelmiyor. Koçlarının adının neden Dwayne değil de Dwane olduğu, yılın en büyük gizemi olacak. Murat Kosova'nın bir süre daha Jose Calderon'un savunmasından bahsetmeyeceğini bilmek huzur verici.

Detroit Pistons: Joe Dumars'ın her yaz kafasına koyduğu "Daha nasıl kötü hamle yapılabilir?" deneyinin bir parçası olan Pistons, buna rağmen kalbürüstü bir kadroya sahip. John Kuester'ın enkazları henüz silinmemişken göreve gelen Lawrence Frank'in alacağı ilk galibiyet önemli. Fakat daha da mühimi, takımdaki ve bir ölçüde şehirdeki bıkkın atmosferi geride bırakmak.

New Jersey Nets: Beşiktaş seyircisi Deron Williams'ı, "Kim Kardashian'a nasıl bunu yaparsın? genç kızları Kris Humphries'i, Rus siyasetine meraklı olanlar devlet başkanlığına adaylığını koyan Mikhail Prokhorov'u, Malcolm Gladwell okuyanlar Barclays Center'ı, Orlando Magic taraftarı Dwight Howard takasını, Türk basketbolseverler de Mehmet Okur'u izleyecek. Yıllardır bu kadar farklı kesimden insanı bir araya toplamamışlardı. Başarı değil ışık peşindeler, gelecek yaz serbest olacak olan Deron Williams'ı tutacak ışık.

Milwaukee Bucks: "Soğuktu ve yağmur çiseliyordu" deplasmanlarının takımı Bucks, bu yıl da Andrew Bogut için sağlık duasına çıkacak. Verimsiz hücum performanslarına çare olarak yaptıkları Stephen Jackson, Beno Udrih, Mike Dunleavy hamleleri onları play-off yarışında iyi bir noktaya koyuyor. Risk var mı? Var. Yine de iyiler. Fakat hâlâ ve hâlâ, Ersan İlyasova'nın NBA'de en son oynaması gereken sisteme ve koça sahipler.

Atlanta Hawks: Jamal Crawford'ın gidişi ve Kirk Hinrich'in şanssız sakatlığını Tracy McGrady ve Vladimir Radmanovic'le kapattılar. 10 sene önce insanlık için müthiş olarak nitelendirilecek bu hamleler bugün kağıt üstünde bile ağırlık yapmıyor. Joe Johnson'ın kontratı her sene daha kötü görünüyor, her sene daha fazla konuşulmayı hak ediyor. Lars von Trier'in Melancholia'yı tanımlaması gibi, Atlanta için de "Mutlu son yok".

Philadelphia 76ers: Sezonun kısa ve sıkışık olması genç ve rotasyonu geniş takımlara yarayacak. Sixers iki yönden de şanslı, gençler ve ellerinde en az 10 tane kalbürüstü oyuncu var. Çaylak sezonunda rüştünü ispatlayan Evan Turner'ın daha fazla sorumluluk alacağı, Jrue Holiday'in direksiyona tecrübeli biçimde oturacağı, Andre Igoudala'nın istatistik kağıdının her bir köşesini dolduracağı, Elton Brand'in eve her gün elinde torbayla döneceği 66 maç artı playoff kapıda bekliyor. Tek handikap, ilk yıllarında sürpriz başarılar elde eden Doug Collins takımlarında yavaş yavaş görülen form düşüklüğü olabilir.

Orlando Magic: Brandon Bass'i Glen Davis'le değiştirmek takımı rezil de etmeyecek vezir de. Ama Big Baby'nin onuncu günde seyircilerin sevgilisi olacağını ön görmek kahinlik değil. Neyse, Orlando'nun bundan daha derin sorunları var. Dwight Howard'ın "Takas olmak istiyorum, hayır sanırım kalmak istiyorum, takımımı seviyorum" yollu genç kız tavırları son günlerini epey meşgul etti. Brook Lopez'in sakatlığı sonrası olası Nets takası yattı gibi görünüyor ama genel menajeriniz Otis Smith ise başınızı yastığa rahat koymanız mümkün değil.

Indiana Pacers: "Gelecek" kelimesini en çok yakıştığı yerde sıra. Bunu herhangi bir "Abi kolejden çok acayip adamlar geliyor" ütopyası üzerine kurmamaları takdire şayan. O kadar güzel adamlarla dolu bir kadroları var ki tek tek isim verip ötekileri rencide etmek istemiyorum. Sadece gayrimenkul piyasasından kazandığı paralarla Forbes'ta boy gösteren Jeff Foster'a selam etmek istiyorum. Son not, Bill Simmons'ın dediği gibi o kadar iyi hamleler yaptılar ki saçmalamalarını ve Danny Granger'ı Mo Williams falan karşılığında göndermelerini bekliyorum.

Boston Celtics: Yaşlılar, yorgunlar, sezon kısa, fikstür sıkışık, Jeff Green'in aniden ortaya çıkan sağlık problemi onları kahretti. Listeyi uzatabiliriz. Fakat NBA'in en iyi "Çıkın, oynayın" koçuna ve en kenetlenmiş takımına sahipler. Bir de artık kariyerlerindeki son şampiyonluk şansı için kendini parçalayacak yıldızları var. Normal sezonda vites düşürmeleri, bir beden küçük basketbol sergilemeleri beklenebilir. Play-off'ta neler olabileceğini ise kimse bilmiyor.

New York Knicks: Yıllar sonra ilk defa Seinfeld'deki "Knicks maçına iki biletim var, gelir misin?" dönemlerine geri döndüler. New York Knicks izlemek tekrardan insana keyif veren bir aktivite hâline geldi geçen yılki Carmelo takasından sonra. Isiah Thomas esprilerinden kurtulmaya ve birlik, beraberliğe en çok ihtiyacımız olan şu günlerde herkes için rahatlatıcı bir şey. Şimdi ikinci süper güç Amar'e'nin yanısıra savunma spesyalisti Tyson Chandler var. Carmelo'nun savunmada yaratacağı her deliği o kapayacak, her telefona o çıkacak. Sakatlıktan döndüğü zaman Baron Davis'e basketbolu hatırlatabilirlerse müthiş olacak. Kenarda tırnak kesen Mike Bibby'nin Madison Square Garden'a yakışacağından şüphem yok.

Chicago Bulls: Thunder'la aynı eşiğin ortasındalar, genç, yetenekli, birbirlerine uyan parçaları var. Taraflı, tarafsız herkesin sempatisini kazanmış durumdalar. Fakat hâlâ kimse şampiyon olabileceklerine ikna olmuş değil. Thunder'a nazaran avantajları, topu oyunu kurması/yönetmesi için verdikleri adamın soyadının Westbrook, koçlarının ise Brooks olmaması. Rip Hamilton hamlesi kilit, son yıllarda Pistons alemlerinde oynadığı kadrolardan sonrası burası ona fazla gelecektir.

Miami Heat: Basit denklem, finalde kaybettikleri Dallas Mavericks'in savunmasından temel bir direk kaybettiği yaz aylarında onlar kritik bir ekleme yaptılar. Shane Battier, takıma o gereken babalığı yapabilir, en azından "Ağlamayın arkadaşlar" diyebilir. Zaman ve tarih onların yanında, daha iyiye gidecekler. Şampiyonluk yüzüğüyle olan ilişkilerini ise LeBron James'in hâl ve tavırları belirleyecek. Tutku, biraz tutku; bütün istediğimiz buydu.